Autodiagnoza własnych umiejętności i ograniczeń. Cele na przyszłość
Cele:
- podsumowanie indywidualnego uczestnictwa w zajęciach
- wymiana informacji zwrotnych między uczestnikami
- planowanie przyszłości
Czas trwania:
3 godziny
Metody:
- informacje zwrotne
- wizualizacja
- praca w parach
- dyskusja
Pomoce:
- tablica
- markery
Przebieg zajęć:
1. Powitanie uczestników – rundka początkowa
Przedstawienie celu spotkania.
2. Ćwiczenie na rozgrzewkę – według pomysłu prowadzącego
3. Gdyby moja przyszłość była filmem... – niedokończone zdanie
Rundka w kręgu: „Gdyby moja przyszłość była filmem, byłby to film....”
4. Rozmowa kierowana w grupie: Czy są tacy dorośli, do których chcielibyście być podobni, mieć ich cechy, osiągnięcia?
Chętni wypowiadają się.
5. Plany na dorosłe życie – ćwiczenie w parach
Uczestnicy dobierają się w pary i rozmawiają na temat swoich planów na dorosłe życie. Prowadzący pisze na tablicy pytania pomocnicze:
- Jak chciałbym wtedy wyglądać?
- Jaki chciałbym mieć zawód?
- Co chciałbym w życiu robić?
- Jakich chciałbym mieć przyjaciół?
Omówienie: Uczestnicy w kręgu wypowiadają się kolejno, jakimi dorosłymi chcieliby być.
6. Ja dzisiaj i za 10 lat – wizualizacja (ćwiczenie składa się z 2 części)
Uczestnicy zamykają oczy, mają wyobrazić sobie, że nagle czas zaczyna bardzo szybko pędzić, mijają kolejne lata i jest rok 2015. Uczestnicy spotkali się po 10 latach.
Otwierają oczy...
W kręgu opowiadają o swoim aktualnym życiu, o tym, w jakim stopniu udało im się zrealizować plany sprzed 10 lat.
Następnie zamykają oczy, prowadzący mówi im, że czas się cofa, znowu jest rok 2005, a oni uczestniczą właśnie w zajęciach programu „Akademia Dorosłości”.
Uczestnicy odpowiadają na pytanie: „Co wam może pomóc, a co przeszkodzić w realizacji waszych zamierzeń?”.
Prowadzący dzieli tablicę na 2 części i pisze na nich hasła: „pomaga” i „przeszkadza”. Uczestnicy wymieniają i zapisują to, co im może pomóc, a co utrudnić lub uniemożliwić zrealizowanie planów. Tworzymy w ten sposób listę czynników pomagających i przeszkadzających.
Na koniec chętni wypowiadają się: Które z czynników są zależne od was, a na które nie macie wpływu?
Podkreślamy te czynniki, które zależą od samych uczestników.
Komentarz: Prowadzący podkreśla. że przyszłość uczestników zależy w bardzo dużym stopniu od nich samych, od ich aktywności i zaangażowania.
7. Podsumowanie uczestnictwa w zajęciach – indywidualne wypowiedzi
Kolejno każdy z uczestników wypowiada się na temat swojego uczestnictwa w grupie, nabytych umiejętności i możliwości wykorzystania ich w swoim życiu.
Pytania pomocnicze:
- Co zyskałeś dzięki tym zajęciom? Czego się nauczyłem?
- W jaki sposób zamierzam wykorzystać to czego się nauczyłem?
- Jakie zagadnienia były dla ciebie ważne i dlaczego?
- Jak się czułeś na zajęciach?
- Co ci się podobało najbardziej, a co najmniej?
8. Jarmark – informacje zwrotne między uczestnikami
Uczestnicy dobierają się w pary i wymieniają między sobą informacje na temat tego, jak spostrzegają partnera, jak się czuli w jego towarzystwie, co im się w nim podoba.
Następnie pary się zmieniają. Każdy ma za zadanie spotkać się ze wszystkimi uczestnikami.
9. Tunel przyjaźni – ćwiczenie zamykające
Grupa ustawia się w dwóch szeregach naprzeciwko siebie, tak aby utworzyć tunel. Każdy z uczestników zamyka oczy i kolejno przechodzi przez tunel.
Zadaniem pozostałych jest okazanie mu akceptacji w sposób niewerbalny (należy dbać o ciszę w trakcie trwania ćwiczenia).
10. Iskierka
Prowadzący puszcza w krąg „iskierkę” poprzez uścisk ręki jednego uczestnika, ten przekazuje ją dalej, aż wróci do prowadzącego.